Al-Amerk

Planet MultiMedia 25 juni 2004

Sinds 11 september 2001 is er in het rijtje Coca-Cola, Intel, McDonalds en Mercedes een wereldmerk bijgekomen: Al-Qaeda. Als ik alle berichtgeving van de laatste tijd op een rijtje zet, valt me steeds meer op dat die tent op dezelfde manier wordt gerund als pakweg een Unilever of zo. De media doen er al even hard aan mee, met artikelen over naamsbekendheid en financiering. Terroristen, Al-Qaeda voorop, verspreiden video’s over het internet en gebruiken CNN en Al-Jazeera als reclamemedium. Al-Qaeda is het A-merk onder de terroristen.

Ik zie dan voor mijn geestesoog een soort Anders Moberg van Ahold. Die beweegt zich in zakenjets en eerste klasse-compartimenten van vliegtuigen van managementmeeting naar motivatiebijeenkomst. Sinds dat gedoe met die bonus gaat dat vergezeld van lijfwachten en andere veiligheidsmaatregelen want je weet nooit wanneer er weer een actievoerder van achter de gordijnen opduikt. Het gevaar loert aan alle kanten, van bioterroristen tot antigraaiersaktivisten.

Zo ook met de Bin Ladens en al-Zarqawi’s van deze wereld. Uw columnist wist de hand te leggen op het geheime weblog van een topterrorist.

’s Ochtends vroeg eerst een management review. Wat staat er op de agenda? Autobom in Bagdad, check. Ontvoering in Riadh, check. Hoe staan we met de voorbereidingen voor Washington 2005?

Zijn de resultaten van de telefonische opiniepeiling na de onthoofding van die Koreaan al binnen? Aha, de merkbeleving van Al-Qaeda is weer versterkt.. Op de dimensie terreur komen we steeds beter uit de verf, alleen op anti-Amerikaans scoren we nu wat minder. Jammer genoeg worden die Yanks steeds beter beveiligd. Toch eens kijken of we de Divisie Kidnapping, Sectie Amerikanen niet wat meer resources moeten geven.

Komt mooi uit, want de volgende meeting is met Personeel. Hoe gaat het met de werving? Prima, met dank aan Bush. Alleen de budgetten staan onder druk. Komt met name door het toenemend aantal meereizende lijfwachten. OK, dan moet er maar bezuinigd. Alleen mensen met minimaal vijf miljoen dollar op hun hoofd reizen in het vervolg Business Class, de rest gaat Economy. Uitzondering wordt gemaakt voor kapers, maar alleen als ze dienst hebben. Gelukkige bijkomstigheid is dat er met die betere vliegveldbeveiliging tegenwoordig bijna geen kaping meer doorgaat dus dat levert in de Divisie Hijacking behoorlijk wat bezuigingen op. Tegenvaller is de Divisie Suicide Bombers. Die zeurt alweer om meer mensen.

‘s Middags in het vliegtuig naar een Geheime Plek. Motivatietoespraak voor een trainingskamp, sorry, Advanced Terrorism Management Course. Direct daarna vergadering met de Afdelingshoofden over de plaatsing van de cursisten zodra ze van de cursus af komen. Wie zijn de meestbelovende trainees en hoe geven we ze zo veel mogelijk carrièreperspectief?

Daarna weer in het vliegtuig naar de volgende meeting. Die is met de boys van Marketing Communicatie, en het is een lastige. De baas van Marcom heeft carrière gemaakt in Suicide en daar leer je geen prioriteiten stellen. Dat is te merken ook.

Marcom loopt niet goed, het lukt maar niet om de kwaliteit van de onthoofdingsvideo’s beter te krijgen en nu is er ook dat akkefietje met die Koreanen. Hebben zich massaal op www.AlJazeera.com gestort met hun reacties en da’s compleet de verkeerde site! Heeft niets, maar dan ook niets met de gelijknamige zender te maken, het juiste adres is AlJazeera.net en dit had niet mogen gebeuren. Hebben we daarvoor het campagnebudget van Zuidoost-Azië naar Korea en Japan verlegd?

’s Avonds een diner met een stel consultants uit Noord-Korea. Per slot van rekening moet je ook aandacht besteden aan strategieën voor de toekomst. Kernwapens zijn veelbelovend, maar duur in het gebruik. Dat komt met name door de dure adviseurs, met dagtarieven van vijfduizend euro of meer. Het is de schuld van de Pakistanen, die zijn ooit in Nederland opgeleid en wisten daardoor dat je voor advies van buiten niet genoeg kunt rekenen. Gelukkig zijn de Noord-Koreanen bereid zich eventueel in rijst te laten uitbetalen.

Er is geen ontkennen aan, Osama Bin Laden houdt zich in het dagelijks leven bezig met dezelfde kwesties als pak hem beet, Gerrit Kleisterlee van Philips. Strategie, multimedia-marketing, financiering, fusies en overnames, het hoort er allemaal bij.

Tsja, en zo brengt de voortgaande globalisering ons steeds dichter bij elkaar. Al-Qaeda is de Coca-Cola van het wereldwijde terrorisme geworden, en net als Coke brengt het voortdurend nieuwe varianten uit. In grote delen van de Moslimwereld komt de merchandising al ruim op gang. In Thailand en Indonesië lopen mensen op straat met Coca-Cola petjes en T-shirts met Bin Laden.

Maar op één punt loopt de vergelijking toch mank, hoor ik mensen zeggen. Coke heeft Pepsi als grootste concurrent op het gebied van frisdrank. Twee giganten die met steeds grotere budgetten alsmaar tegen elkaar opbieden. Dat houdt de markt levendig. En wie heeft Al-Qaeda dan? Al-Qaeda heeft Bush.

Kantklossen

Planet MultiMedia 11 juni 2004

Er zijn weer twee lekken in Microsoft’s Internet Explorer ontdekt. Ik hoor mensen geeuwen. Okee, niks nieuws onder de zon, maar ditmaal zat er in het berichtje toch wel een komische noot. Of twee.

Of we maar even Explorer niet willen gebruiken, luidt het bericht zoals dat gisteren in Planet Multimedia verscheen, maar zolang willen overschakelen op wat anders. En of we meteen ook maar even e-mail-lezers die actieve HTML lezen, links willen laten liggen. Dus Pegasus of Eudora in plaats van Outlook, zeg maar. Da's hetzelfde als iedereen in Rotterdam en Den Haag even te vragen de Regio Rijnmond een paar dagen te verlaten, en te verkassen naar elders. Zeg maar, Pernis heeft een ernstig beveiligingslek, wilt U met z'n drie miljoenen even een eindje verderop gaan zitten? Geen paniek hoor, niks aan de hand verder. Wij noemen dat een virtuele massa-evacuatie.

Een dolkomisch advies, zul je bedoelen. En wat nog meer op de lachspieren werkt, is de reden. Het gaat namelijk om een behoorlijk ernstige lekkage, zeg maar maatje Zeeland februari '53, en de firma Microsoft heeft even geen tijd om een patch uit te vaardigen. "Patch" is Engels voor zandzakken, de standaardmethode waarmee de boys uit Redmond dijkdoorbraken plegen op te lossen.

Waarom Microsoft geen tijd heeft? Die zijn veel te druk bezig met iets beters dan zandzakken, namelijk Service Pack 2. Dat is Engels voor Deltawerken. Begrijp ik het goed? We laten Zeeland gewoon even onderlopen omdat we iets veel mooiers aan het bouwen zijn. Nu begrijp ik die evacuatie ook wat beter. Lachen, gieren, brullen!

Nee, dan hebben die softwarejongens in Moskou het beter begrepen. In Rusland hebben ze inmiddels beter dan wie ook door wat kapitalisme is: de markt laten bepalen wat er wel of niet gebeurt. En zo krijg je dus hacken op bestelling. Een ordinair siteje platleggen kost een paar tientjes, het serieuzere werk een paar ruggen. Microsoft zelf even uit de lucht halen is het duurst. Die zijn zo goed beschermd dat je voor een beetje aanval van kaliber bijna een ton moet neerleggen.

Bijna een ton? Die Microsoft-spullen waren toch zo lek als een mandje? Precies, daarom laat Bill 'Security is my middle name' Gates zich sinds een jaartje of zo beschermen door de firma Akamai, lijfwachten van het Internet. Alle verkeer naar de Microsoft-sites loopt over een wereldwijd netwerk van 15,000 Akamai-servers die draaien onder eh, even opzoeken, Linux.

Linux? Was dat niet de grote concurrent van Microsoft? Nu breekt me de Zeeuwse klomp! Dus wij zitten maandelijks met z'n allen met het water aan de lippen die zandzakken dicht te naaien, en de makers van Explorer zitten hoog en droog achter een stel Linux-dijken?

Sinds de Paus op 10 juni 1809 afstand deed van zijn wereldse macht om zich voortaan alleen nog maar op religie toe te leggen, ben ik geen gelover meer in wereldwijde samenzweringen, maar ik vrees toch dat ik mijn mening maar moet gaan herzien. Softwarepaus William Gates III kan kennelijk doen wat ‘ie wil, er is geen politicus die hem tot dusverre een strobreed in de weg heeft kunnen leggen.

Over die politici hoeven we het trouwens helemaal niet te hebben. Die hollen al decennia achter de feiten aan. Soms krijg ik de indruk dat de informatiemaatschappij compleet aan ze voorbij is gegaan. Europese software-patenten, de Amerikaanse Can-Spam Act (nog afgezien van de volstrekt belachelijke effectbejagnaam), pogingen tot antipywarewetten in de VS waaruit blijkt dat ze er geen snars van snappen, het zielige paniekvoetbalverhaal rond de Californische senator met haar anti-Google-mail-voorstel, onze eigen Minister Donner die het auteursrecht maar niet onder de knie krijgt, the list is endless.

Het lijkt erop dat de Heren en Dames politici bezig zijn zich de wereldse macht langzaam maar zeker te laten ontglippen. Er is een nieuwe kaste aan het ontstaan van softwarepausen die het nieuwe spelletje een stuk beter doorhebben.

Wie dat zijn? Bill III van Microsoft, Larry the Almighty van Oracle die bezig is de Amerikaanse rechters uit te leggen hoe je een markt moet definiëren, Hasso der Grösse van SAP die na het aan het licht komen van zijn besprekingen met Bill III's onderdanen nog even superieur kwam uitleggen dat een fusie met Microsoft grote consequenties zou hebben voor politici aan beide zijden van de Oceaan, maar dat hij er nu gewoon even geen zin in had.

Jorma Ollila de Communicator van Nokia gaat momenteel door een dipje dus daar horen we even heel weinig van, en John the Networker van Cisco heeft de laatste jaren zoveel wereldse koninkrijkjes veroverd, dat hij zich even afzijdig wenst te houden.

En ach, dan vergat ik bijna Steve the Jester van de Verenigde Koninkrijken van Apple en Pixar. Maar die is het stadium van sekteleider nog maar net ontgroeid en heeft nog relatief weinig volgelingen. Toch horen we daar vast nog meer van.

En wij software-Zeeuwen? Wij worden elke maand zoet gehouden met een nieuw klusje van Bill III. Zandzakken dichtnaaien. Binnenkort komt er weer zo'n patch onze kant op, let op mijn woorden. Maar dan wel zo, dat de boel een tikkeltje blijft lekken. Hoe ze dat bij Microsoft noemen? Kantklossen.