Friday, March 04, 2005

Onveilige seks op het web

Planet MultiMedia 4 maart 2005

Het web begint steeds meer te lijken op de homoscene: veilige vrijers versus thrillsurfers.

Aan de ene kant heb je de Veilige Vrijers, mensen die een stabiel bestaan leiden, relaties hebben met een paar websites die ze al heel lang kennen en voor het overige hun firewalls, virusscanners, spywaredetectors en spamfilters op maximum hebben staan. Geen virus komt erin, safety first is hun motto. Veilige Vrijers gebruiken bij voorkeur Firefox en downloaden trouw al hun beveiligingsupdates op het moment dat het icoontje in de taakbalk verschijnt.

Het andere uiterste zijn de thrillsurfers. Die zoeken bewust het gevaar, hebben een Windows-PC met Internet Explorer en laten de Microsoft-patches bewust links liggen. Firewalls, spamfilters en wat dies meer zij, daar doen ze niet aan. En als er een phishing email binnenkomt, dan klikken ze bewust op de link en vullen al hun creditcard-gegevens in. Pornosites worden veelvuldig bezocht en bij ieder verdacht venstertje dat oppopt wordt op 'OK' gedrukt.

Aan die thrillsurfers moest ik denken toen ik de krantenberichten over darkrooms las, plaatsen waar volkomen onbekenden elkaar in het donker bespringen tijdens zogenaamde "barebacking-party's". Deelnemers aan deze offline vorm van thrillsurfen krijgen naar het schijnt een stijve bij het idee dat ze zo dadelijk misschien worden besprongen door iemand die misschien wel met HIV is geïnfecteerd, een vorm van Russische roulette die ze de 'Kiss of Death' noemen, of 'the Ultimate Fuck'.

Onze Lieve Heer heeft rare kostgangers, zei mijn moeder vroeger altijd. Dat kan wel zijn maar je blijft je verbazen. 'Op ieder potje past een dekhengst' lijkt me in dit geval meer van toepassing. Ook krijgt de term 'rugzak' ineens een nieuwe betekenis.

Maar feit blijft dat ze bestaan, net als die onveilige surfers. Ook een feit is dat je dan binnen de kortste keren geïnfecteerd raakt. Bij proefnemingen worden door virusbeveiligingsbedrijven regelmatig tijden van een kwartier tot een half uur genoteerd. Waag je je zo lang (of eigenlijk: kort) onbeschermd op het Net, dan ben je de klos. 'The Ultimate Surf', zullen we maar zeggen.

'Maar het verschil is dat je er niet dood aan gaat,' hoor ik iemand roepen. Niet dood, nee, maar je wordt wel een zombie. Dat is de straf voor mensen die de Kiss of Death hebben ontvangen van een spammer, phisher of barebacker. Vanaf het moment dat ze zijn geïnfecteerd waren ze als een zombie over het net, hun ziel (nou ja, CPU dan) behoort de Duivel toe en wordt God weet waarvoor gebruikt. Waarschijnlijk komen al die zombie-PCs 's nachts bij elkaar op barehacking-party's, zeg maar het tegenovergestelde van Denial of Service. 'At your service' is meer to the point.

Van Apple-surfers hoor je nooit iets. Het zijn de hetero's van het internet. De kans dat ze tijdens het surfen worden geïnfecteerd is heel klein, en aan barebacking doen ze al helemaal niet. 's Avonds, als de zombies op het net rondwaren, gaan ze niet eens meer surfen, maar kruipen ze met een glas wijn en een iPod voor de buis. Die is nog schoon en zal pas geïnfecteerd raken tegen de tijd dat KPN ook alle TV-signalen via het internet verspreidt.

En dan heb je nog de Derde Wereld. Daar doen ze niet aan darkrooms, want daar wordt iedereen in het donker gehouden qua HIV-voorlichting. Mensen raken er geïnfecteerd door gebrekkige middelen en onvoldoende voorlichting. In het geval van websurfen laat zich dat vertalen als verouderde Windowsversies en onvoldoende beveiligingsupdates, want daar doet Microsoft niet meer aan voor arme sloebers. En dan maar klagen dat steeds meer spam vanuit Derde Wereldlanden wordt verspreid!

Toch valt er ook nog iets goeds te melden bij al die parallellen tussen spam, virussen en HIV, zoals uit recent nieuws over Microsoft en HIV-bestrijding blijkt. HIV-bestrijders kijken namelijk steeds sterker naar spambestrijders tijdens hun zoektocht naar manieren om HIV-verspreiding tegen te gaan. Spamvirussen verspreiden zich namelijk op dezelfde manier als hun ziekteverwekkende tegenpolen, en er valt voor medici schijnbaar veel te leren van de steeds geavanceerdere methoden die worden bedacht door computervirusbestrijders.

Een-nul voor nerds versus artsen? Misschien. Maar het zou me niet verbazen als de computerjongens nog een truc of twee van de HIV-bestrijders zouden kunnen leren. Een suggestie heb ik al: jaag spamcriminelen een darkroom in tijdens een barebacking party.