Sex, Lies en Videotapes
Planet MultiMedia 31 mei 2003
Een alledaags gesprekje over de mogelijke dreiging van een mogelijke bomaanslag leidde in Singapore tot een SMS-explosie en blinde paniek. En je kunt hier in Singapore nu al je gangen via SMS en hwet web laten opslaan. Een veeg teken des tijds?
Van de week weer een berichtje aangetroffen dat al mijn vooroordelen bevestigde: het aantal breedband Internet-aansluitingen is rechtstreeks evenredig met het het downloaden van internetporno, en van muziek- en videoclips. Geweldig bericht, vooral dat detail van de Italiaanse achterstand op het gebied van breedband. In die machocultuur met al die schaars geklede knappe dames hebben ze kennelijk minder behoefte aan virtuele attractie.
Nog zo'n bericht dat me onweerstaanbaar op de lachspieren werkt: de helft van alle e-mailverkeer bestaat uit spam, en de Amerikaanse Federal Trade Commission (FTC) is er nu achter gekomen dat spam op zijn gunstigst misleidende reclame bevat en in de veel gevallen zelfs gewoon oplichtingspraktijken.
De FTC had daar een maanden durende studie voor nodig, dus het zit er dik in dat de hooggeplaatste bazen van deze instelling tot het type behoren dat zijn e-mail door een secretaresse laat uitprinten alvorens het te lezen. Die secretaresse is kennelijk de enige daar die de inbox ziet, dus die wist binnen een dag waar haar bazen eindeloos lang en een consultantsbudget van een paar honderdduizend dollar voor nodig hadden. Maar dit terzijde.
Al met al levert het een ontluisterend beeld op van de opkomst van het internet. Driekwart van de wereldwijde onliners belt in en besteedt het grootste deel van zijn tijd aan het downloaden en vernietigen van spam. De rest heeft breedband, haalt zijn spam razendsnel binnen en is het dus zo kwijt, en vult de vrijgekomen tijd met porno, muziek en video's. Sex, lies en videotapes, met andere woorden. Soms verandert er minder dan je denkt.
Ik wil niet al te pessimistisch lijken, maar de grootste opstekers voor het internet vallen samen met de grootste rampen voor de offline-wereld. De kans op een wereldwijde recessie is achtereenvolgens vergroot door de oorlog in Irak en de SARS-epidemie in Azie. Luchtvaartmaatschappijen, de horeca-sector, de internationale handel, allemaal balanceren ze op de rand van de afgrond doordat mensen de deur niet meer uit durven uit angst voor oorlog en virussen.
In tegenstelling tot de offline-wereld gedijt het Internet dankzij al deze rampspoed. Nieuwssites scoorden recordaantallen bezoekers tijdens het oorlogsgeweld in Irak. In Hong Kong, het zwaarst getroffen door de SARS-epidemie, exploderen de online-verkopen. Die zijn ten opzichte van vorig jaar met maar liefst 60 procent gestegen, zo meldt ons Business Week.
Sars beinvloedt niet alleen het online aankoopgedrag. Zo biedt een firma in Singapore sinds enige dagen een nieuwe dienst aan, die je in staat stelt om in geval van nood na te gaan waar je de laatste tijd bent geweest. De dienst werkt via SMS. Het idee is dat je iedere keer als je op het punt staat ergens naar binnen te gaan, of een afspraak hebt, een SMS stuurt naar een vast nummer. Het systeem registreert afzender, tijdstip en de postcode van waaruit de SMS wordt verzonden, en slaat dat op in een database.
Desgewenst kan het SMSje nog een tekst bevatten, zoals de naam van degene met wie je een afspraak hebt. De gebruiker krijgt een password en kan via een website zijn eigen gangen nagaan. En als-ie Sars krijgt, kan hij het password aan de Singaporese authoriteiten geven om al zijn contacten te traceren. Dat gebeurt nu ook, maar kost heel wat meer moeite dan wanneer je zo'n SMS-logboek overlegt. Good citizenship, noemen ze dat dan in Singapore.
SMS is overigens een verhaal apart in dit verband. Singapore is volledig SMS-verslaafd, en als gevolg daarvan verspreidt ieder bericht zich niet meer als het spreekwoordelijke lopend vuurtje, maar als een vuurwerkexplosie.
Hoe krachtig dit effect is, bleek enige maanden geleden toen een populaire uitgaansplek in de stad, Holland Village, ontruimd moest worden vanwege de plotselinge dreiging van een terroristische aanslag. Het gebied werd afgezet, en tientallen winkels en meer dan honderd restaurants en andere uitgaansgelegenheden zaten een dag lang zonder klanten. De oorzaak? Een twintigjarige jongen had in Holland Village twee meisjes horen kletsen over het gevaar van bomaanslagen, abusievelijk verstaan dat er daadwerkelijk een dreiging was en dat vervolgens in een SMSje aan een vriend doorgeseind. Een cascade van SMSjes was het gevolg, en de paniek een feit.
Toen er hoegenaamd niets aan de hand bleek, heeft de Singaporese politie een diepgaand onderzoek ingesteld naar de oorzaak van de paniek, en in totaal twaalfduizend (!) SMS-berichten getraceerd naar 'patient zero'. De stakker is er met een waarschuwing afgekomen. En tot op de dag van vandaag is een deel van Holland Village afgesloten voor het verkeer.
Er valt een hoop te leren van zo'n paniekgeval. Ten eerste, dat nieuwe communicatiemiddelen niet gedragveranderend werken, maar bepaalde soorten gedrag wel sterk kunnen uitvergroten. Een paar tieners die elkaar influisteren dat er wel eens ergens een bom zou kunnen liggen, is kennelijk voldoende om een wereldstad in rep en roer te brengen.
De opkomst van breedbandverbindingen heeft klaarblijkelijk een enorme impuls gegeven aan de porno-industrie. En zou dat overigens ook kunnen doen voor de muziekindustrie, ware het niet dat ze platenbazen kennelijk minder intelligent zijn dan pornobazen, maar dit terzijde.
En ten tweede, dat privacy een steeds belangrijker gegeven wordt in een wereld van online communicatiemiddelen. Meer en meer aspecten van ons dagelijks leven komen terecht in computers, waar alles vervolgens routinematig wordt opgeslagen. Berichten, de plekken van waaruit ze worden verstuurd, de tijdstippen waarop het gebeurde, alles komt terecht in databases die weliswaar niet voort dat doel worden aangehouden, maar wel bijzonder bruikbaar zijn om je gangen na te gaan.
Het Amerikaanse Pentagon is bezig met een systeem waarin niet alleen zaken als telefoongesprekken, SMSjes, emails en surfgedrag worden opgeslagen en geanalyseerd, maar ook opnamen van beveiligingscamera's en spionagesatellieten. De baas ervan is ene Admiraal Poindexter, die we nog kennen van de Iran Contra-affaire als de kwade genius achter Oliver North. In opdracht van deze Poindexter wordt door het DARPA, de research-arm van het Pentagon, nu software ontwikkeld waarmee je met zaken als gezichtsstructuur en manier van bewegen op afstand iemands identiteit kunt vaststellen.
Total Internet Awareness heette het systeem, totdat er teveel protesten kwamen. Geen nood, zei Poindexter, wij luisteren naar kritiek dus vanaf nu noemen we het "Terrorist-Related Internet Awareness..."
Gegevensopslag en manieren om van die gegevens op enorme schaal gebruik te maken, zijn op het ogenblik voorwerp van spectaculaire ontwikkelingen. Privacy wordt het belangrijkste mensenrecht van de 21ste eeuw.
En sex, lies en videotapes blijven boeien.
Een alledaags gesprekje over de mogelijke dreiging van een mogelijke bomaanslag leidde in Singapore tot een SMS-explosie en blinde paniek. En je kunt hier in Singapore nu al je gangen via SMS en hwet web laten opslaan. Een veeg teken des tijds?
Van de week weer een berichtje aangetroffen dat al mijn vooroordelen bevestigde: het aantal breedband Internet-aansluitingen is rechtstreeks evenredig met het het downloaden van internetporno, en van muziek- en videoclips. Geweldig bericht, vooral dat detail van de Italiaanse achterstand op het gebied van breedband. In die machocultuur met al die schaars geklede knappe dames hebben ze kennelijk minder behoefte aan virtuele attractie.
Nog zo'n bericht dat me onweerstaanbaar op de lachspieren werkt: de helft van alle e-mailverkeer bestaat uit spam, en de Amerikaanse Federal Trade Commission (FTC) is er nu achter gekomen dat spam op zijn gunstigst misleidende reclame bevat en in de veel gevallen zelfs gewoon oplichtingspraktijken.
De FTC had daar een maanden durende studie voor nodig, dus het zit er dik in dat de hooggeplaatste bazen van deze instelling tot het type behoren dat zijn e-mail door een secretaresse laat uitprinten alvorens het te lezen. Die secretaresse is kennelijk de enige daar die de inbox ziet, dus die wist binnen een dag waar haar bazen eindeloos lang en een consultantsbudget van een paar honderdduizend dollar voor nodig hadden. Maar dit terzijde.
Al met al levert het een ontluisterend beeld op van de opkomst van het internet. Driekwart van de wereldwijde onliners belt in en besteedt het grootste deel van zijn tijd aan het downloaden en vernietigen van spam. De rest heeft breedband, haalt zijn spam razendsnel binnen en is het dus zo kwijt, en vult de vrijgekomen tijd met porno, muziek en video's. Sex, lies en videotapes, met andere woorden. Soms verandert er minder dan je denkt.
Ik wil niet al te pessimistisch lijken, maar de grootste opstekers voor het internet vallen samen met de grootste rampen voor de offline-wereld. De kans op een wereldwijde recessie is achtereenvolgens vergroot door de oorlog in Irak en de SARS-epidemie in Azie. Luchtvaartmaatschappijen, de horeca-sector, de internationale handel, allemaal balanceren ze op de rand van de afgrond doordat mensen de deur niet meer uit durven uit angst voor oorlog en virussen.
In tegenstelling tot de offline-wereld gedijt het Internet dankzij al deze rampspoed. Nieuwssites scoorden recordaantallen bezoekers tijdens het oorlogsgeweld in Irak. In Hong Kong, het zwaarst getroffen door de SARS-epidemie, exploderen de online-verkopen. Die zijn ten opzichte van vorig jaar met maar liefst 60 procent gestegen, zo meldt ons Business Week.
Sars beinvloedt niet alleen het online aankoopgedrag. Zo biedt een firma in Singapore sinds enige dagen een nieuwe dienst aan, die je in staat stelt om in geval van nood na te gaan waar je de laatste tijd bent geweest. De dienst werkt via SMS. Het idee is dat je iedere keer als je op het punt staat ergens naar binnen te gaan, of een afspraak hebt, een SMS stuurt naar een vast nummer. Het systeem registreert afzender, tijdstip en de postcode van waaruit de SMS wordt verzonden, en slaat dat op in een database.
Desgewenst kan het SMSje nog een tekst bevatten, zoals de naam van degene met wie je een afspraak hebt. De gebruiker krijgt een password en kan via een website zijn eigen gangen nagaan. En als-ie Sars krijgt, kan hij het password aan de Singaporese authoriteiten geven om al zijn contacten te traceren. Dat gebeurt nu ook, maar kost heel wat meer moeite dan wanneer je zo'n SMS-logboek overlegt. Good citizenship, noemen ze dat dan in Singapore.
SMS is overigens een verhaal apart in dit verband. Singapore is volledig SMS-verslaafd, en als gevolg daarvan verspreidt ieder bericht zich niet meer als het spreekwoordelijke lopend vuurtje, maar als een vuurwerkexplosie.
Hoe krachtig dit effect is, bleek enige maanden geleden toen een populaire uitgaansplek in de stad, Holland Village, ontruimd moest worden vanwege de plotselinge dreiging van een terroristische aanslag. Het gebied werd afgezet, en tientallen winkels en meer dan honderd restaurants en andere uitgaansgelegenheden zaten een dag lang zonder klanten. De oorzaak? Een twintigjarige jongen had in Holland Village twee meisjes horen kletsen over het gevaar van bomaanslagen, abusievelijk verstaan dat er daadwerkelijk een dreiging was en dat vervolgens in een SMSje aan een vriend doorgeseind. Een cascade van SMSjes was het gevolg, en de paniek een feit.
Toen er hoegenaamd niets aan de hand bleek, heeft de Singaporese politie een diepgaand onderzoek ingesteld naar de oorzaak van de paniek, en in totaal twaalfduizend (!) SMS-berichten getraceerd naar 'patient zero'. De stakker is er met een waarschuwing afgekomen. En tot op de dag van vandaag is een deel van Holland Village afgesloten voor het verkeer.
Er valt een hoop te leren van zo'n paniekgeval. Ten eerste, dat nieuwe communicatiemiddelen niet gedragveranderend werken, maar bepaalde soorten gedrag wel sterk kunnen uitvergroten. Een paar tieners die elkaar influisteren dat er wel eens ergens een bom zou kunnen liggen, is kennelijk voldoende om een wereldstad in rep en roer te brengen.
De opkomst van breedbandverbindingen heeft klaarblijkelijk een enorme impuls gegeven aan de porno-industrie. En zou dat overigens ook kunnen doen voor de muziekindustrie, ware het niet dat ze platenbazen kennelijk minder intelligent zijn dan pornobazen, maar dit terzijde.
En ten tweede, dat privacy een steeds belangrijker gegeven wordt in een wereld van online communicatiemiddelen. Meer en meer aspecten van ons dagelijks leven komen terecht in computers, waar alles vervolgens routinematig wordt opgeslagen. Berichten, de plekken van waaruit ze worden verstuurd, de tijdstippen waarop het gebeurde, alles komt terecht in databases die weliswaar niet voort dat doel worden aangehouden, maar wel bijzonder bruikbaar zijn om je gangen na te gaan.
Het Amerikaanse Pentagon is bezig met een systeem waarin niet alleen zaken als telefoongesprekken, SMSjes, emails en surfgedrag worden opgeslagen en geanalyseerd, maar ook opnamen van beveiligingscamera's en spionagesatellieten. De baas ervan is ene Admiraal Poindexter, die we nog kennen van de Iran Contra-affaire als de kwade genius achter Oliver North. In opdracht van deze Poindexter wordt door het DARPA, de research-arm van het Pentagon, nu software ontwikkeld waarmee je met zaken als gezichtsstructuur en manier van bewegen op afstand iemands identiteit kunt vaststellen.
Total Internet Awareness heette het systeem, totdat er teveel protesten kwamen. Geen nood, zei Poindexter, wij luisteren naar kritiek dus vanaf nu noemen we het "Terrorist-Related Internet Awareness..."
Gegevensopslag en manieren om van die gegevens op enorme schaal gebruik te maken, zijn op het ogenblik voorwerp van spectaculaire ontwikkelingen. Privacy wordt het belangrijkste mensenrecht van de 21ste eeuw.
En sex, lies en videotapes blijven boeien.
posted by Jos. at Saturday, May 31, 2003
<< Home