Friday, October 18, 2002

Personal Hell-ectronics, deel II

Planet MultiMedia 18 oktober 2002

Inmiddels beschikken de meeste mensen over een PC of laptop thuis. Velen hebben zelfs allebei, of meerdere PCs. Dan komt een thuisnetwerk in beeld. Is dat nu echt iets voor nerds en techies, of kan iedereen het?

Antwoord: dat laatste. Was het met Windows 98 al een eitje, met Windows XP wordt helemaal de netwerkloper voor je uitgelegd. Aanhaken en klaar. Plug en play begint zelfs op netwerkgebied langzamerhand werkelijkheid te worden. En de aanwezigheid van een internetverbinding geeft alle reden om er een aan te leggen. Internet en e-mail went zo snel, dat je het binnen de kortste keren eigenlijk op iedere PC of laptop verwacht die je aanzet.

Draadnetwerk
Volgende vraag: wat is wijsheid, met of zonder draadjes? Dat hangt zoals altijd van de situatie af. Met twee of meer PCs in huis is draad in de meeste gevallen nog steeds de beste keus, met name vanwege kosten. Dat zit hem niet alleen in de prijs van een draadloos access point (die overigens snel aan het dalen is), maar ook en met name in de kosten per PC. Een gewoon netwerkkaartje kost haast niets meer (en bij veel nieuwe PCs wordt het sowieso al standaard meegeleverd) maar voor een WiFi-kaart voor een PC moet je nog steeds een- a tweehonderd Euro neerleggen. Heb je meerdere PCs, dan tikt dat hard aan. Alleen als de afstanden in huis groot zijn, of als voor een draadnetwerk allerlei barrieres geslecht moeten worden, is WiFi eventueel een goedkopere oplossing.

Docking station
Voor een laptop ligt dat anders. Ten eerste heb je liever geen draden aan je laptop hangen, ten tweede zijn WiFi-kaartjes voor laptop veel goedkoper en tot slot worden veel professionele laptops al met af-fabriek WiFi geleverd. Een alternatief voor een WiFi-laptop is een docking station met daarin een LAN-kaart. Maar neem van mij aan dat het zijn geld niet waard is. Allereerst zit je aan de duurdere docks vast, want er moet een netwerkkaart in gestoken kunnen worden. Ook mis je de mobiliteit in huis, want het docking station is toch weer draadgebonden. En wat nog het meest belangrijk is: je mist de luxe van gratis internet bij allerlei publieke WiFi hotspots, die her en der als paddestoelen uit de grond springen. Datzelfde WiFi-kaartje voor je thuisnetwerk pikt ook die hotspots op.

Draadloos en Ethernet door elkaar
Draadloos dus maar, en WiFi-kaartjes kopen voor alle PCs en laptops? Nee, daarvoor zijn inmiddels betere oplossingen in de markt. Een ideale oplossing voor de thuisgebruiker is een access point/router met ingebouwde Fast Ethernet switch. Klinkt gruwelijk tech, en dan wil ik het nog niet eens over de opeenstapeling van on-Nederlandse omschrijvingen hebben. Maar waar het om gaat is een apparaat dat je aan een netwerkverbinding hangt (ADSL- of kabelmodem, en zelfs een gewone telefoonlijn), dat niet alleen draadloze toegang biedt voor ieder apparaat met WiFi, maar waarin je ook een aantal netwerkkabeltjes kunt steken voor bijvoorbeeld een PC met een netwerkkaart.

Zelf beschik ik over een Linksys met 4-poorts switch, die aan een ADSL-modem hangt. Aan drie van de poortjes hangen twee PCs en een printserver. Langs draadloze weg verbindt het ding ook nog eens mijn laptop en handheld met het internet, de PCs en de printer. Maximaal 256 draadloze apparaten mag je eraan hangen, zegt de handleiding. Zoiets kan alleen door een totale nerd geschreven zijn, denk ik dan.

Zo’n combi-kastje waar naast draadloze ook draadgebonden apparaten op kunnen, kost in de regel ongeveer 50 Euro meer dan een simpel draadloos access point. En dat bespaart een hoop, als je even in aanmerking neemt dat een WiFi-kaart voor je PC een dikke 100 Euro meer kost dan een gewone netwerkkaart, en een WiFi printserver al gauw 200 Euro duurder is dan een gewone printserver.

Beat this, Bill!
Na een klein jaar gebruik heb ik bovendien nog een ander groot voordeel ontdekt. Zo groot zelfs, dat ik me afvraag of je zelfs voor een doodenkele PC niet beter zo’n ding kunt aanschaffen. Dat voordeel heet de Maintain Connection On en het zorgt ervoor dat de Internetverbinding als het maar even kan in stand gehouden wordt, ontzettend handig bij kabel of ADSL, zogenaamde ‘always on’-verbindingen. Always on ammehoela, zul je bedoelen. Storing op de telefoonlijn, stroomstoring of stekker er per ongeluk uitgetrokken, gecrashte PC, provider is even niet thuis, ik heb het allemaal al een of meerdere keren meegemaakt.

Is je Internetverbinding van een Windows-PC afhankelijk, dan ben je aan de haaien overgeleverd. Of eigenlijk aan Bill Gates, dat is die meneer van dat in wezen instabiele besturingssysteem. Crasht de boel, en dat kan je zelfs met XP nog steeds gebeuren, dan moet je na opnieuw opstarten altijd ook weer opnieuw verbinding leggen. En als daarmee iets misgaat, dan is de ellende vaak niet te overzien. Met een router komt de taak van het instandhouden en opnieuw leggen van de verbinding te liggen bij een apparaat dat niet draait onder Windows. En kennelijk is het ook geen ander systeem uit het huis van Microsoft: ik heb nog altijd niet meegemaakt dat het crashte. Sinds de aanschaf en de setup heb ik nooit meer een verbinding hoeven leggen. Hij is er gewoon altijd!

Synchronisatie
Het delen van Internetoegang is niet de enige reden voor een thuisnetwerk. Je zou het met al dat gesurf en gemail bijna vergeten, maar op al die apparaten staan ook nog allerlei gegevens, en het is belangrijk om daar wat orde in te bewaren. Contacten, afspraken, bestanden, de status van een project of een klus waarmee je bezig bent, het zijn niet alleen zaken die je moet opslaan, het zijn ook dingen die voortdurend worden gewijzigd en waarvoor het dus belangrijk is te weten of je de juiste versie te pakken hebt.

Voor PocketPC-bezitters is er Microsofts ActiveSync. Het doet zijn werk automatisch en zonder ophef zodra je de handheld met de PC verbindt. Het enige nadeel is dat het alleen samenwerkt met Microsoft Outlook, en geen haar op mijn hoofd die erover denkt dat ik daar ooit mijn e-mail aan waag. Van lieverlee ben ik Outlook daarom maar als een synchronisatiecentrum gaan gebruiken, mede omdat het een goed en overzichtelijk contacteninterface heeft.

Met een Nokia mobiele telefoon ben ik aangewezen op de Nokia PC Suite voor mijn 6310i. Consistent als ze zijn in vormgeving en menustructuur voor hun mobieltjes, zo grillig gaat Nokia om met synchronisatiesoftware. Ik heb nog niet twee keer dezelfde software kunnen gebruiken voor mijn opeenvolgende modellen, en elke keer is het radicaal anders en afkomstig van weer een nieuwe leverancier. Gelukkig werken ook al Nokia’s pakketten samen met Outlook dus uiteindelijk houd je daarmee alles centraal – en gebackupt, want een mobieltje raak je gemakkelijker kwijt dan andere apparatuur.

Nu alle contacten nog onderhouden. Volgende week meer over interfaces.

Een internet-jaar is een maand in de werkelijke wereld. Soms mag het wat mij betreft best ietsje langzamer.