A Man’s Home Is His Castle
Planet MultiMedia 25 maart 2001
En 'a man’s domain is his website'. Maar waar een huis zonder naam heel gewoon is (gelukkig maar, als je sommige namen ziet), kan een website niet zonder. Je naam is je adres. Simpel toch? Luister en huiver.
Een greep uit de afgelopen week. Veronica heeft een nieuwe naam nodig en kiest het onuitsprekelijke Yorin, kennelijk de enige woordachtige vijflettercombinatie die nog beschikbaar was. De smoes: you’re in! Wel, I’m out. Is nog vrij, trouwens. Iets voor BNN?
Niet te vermijden: maxima.nl. ‘Het merk voor de moderne vrouw’. Maxima.nl is kennelijk een uitwerpsel van de domeinbeurs, een van de vele makelaars die een slaatje proberen te slaan uit de verwarring.
En dan de buitendienst van haar aanstaande schoonmoeder, MinBuZa in ambtelijke termen, BuZa voor intimi. De initimi zijn met name de eigen ambtenaren, die dan ook prompt mail sturen naar dorknoper@buza.nl. Schiet U al een ambtenarenmop te binnen? Jammer genoeg is minbuza wel eigendom van Hare Majesteit, maar buza niet. buza is van Mark Buza, de wereldberoemde (nou, ja) saxafonist. Prachtige illustratie van de complete naamsverwarring op het Net is de verwijzing op Buza’s site naar de Duitse firma Buse&Zahlmann (buza.de). Need I say more?
En om nog even dicht bij huis te blijven: de genante affaire rond domeinnamen-cowboy NameSpace, die dacht dat je van chantage een bedrijf kon maken door 45.000 domeinnamen te registreren om vervolgens de betrokken naamgenoten een poot uit te draaien.
De meest hilarische affaire is de Californiër die zo ongelooflijk de balen had van de slechte plaatselijke telefoonservice dat hij BellSouthreallysucks.com registreerde. BellSouthsucks was namelijk al van BellSouth. Waarom? Vult U zelf maar in. BellSouth pikte het niet, spande een rechtzaak aan, kreeg ook deze naam en onze vriend sloeg keihard terug met BellSouthshouldspendmoreoncustomerservicethanonlawyers.com. Humor!
Back to virtual reality. Het begint al met een kunstmatig onderscheid. Enerzijds zijn er de zes zgn. ‘generieke TLD’s’, waarvan .com de bekendste is ('com' voor ‘commercial’, 'org' voor non-profit organisatie; 'net' voor een Internet-aanbieder etc.), en dan heb je de landen-TLD’s zoals .nl en .de. Zo’n generieke TLD word je geacht alleen als Amerikaan te willen hebben, want daar en daar alleen worden ze geregistreerd. En de landen-TLD’s zijn natuurlijk per land geregeld. Het Web ook, dan? Precies. E-do’s doet U een voorspelling: de landen-TLD’s gaan dezelfde weg als de ovale platen achterop auto’s.
Een paar getallen, voor wie zich afvraagt hoe groot het probleem eigenlijk is. Het Groot Woordenboek der Nederlandse taal kent rond 100.000 lemmata. Het telefoonboek kent 50.000 achternamen. Voor het gemak kunnen we aannemen dat deze getallen in de Engelse taal vergelijkbaar zijn. Op dit moment staan er ruim 22 miljoen .com-namen geregistreerd, ruim 4 miljoen .net-namen, 2,7 miljoen .org. Nederland staat van de landen-TLD’s op een tweede plaats met zo’n 600.000, na Groot-Brittannië met zo’n 2,5 miljoen. Hier wordt maar één woord gespeld: congestie.
Voor commerciële sites, ofwel bedrijven, komt daar nog een dimensie bij. Bedrijven opereren vaak in meer dan één land, hebben grotere belangen, grotere budgetten, en in de regel ook meer ellende te verwachten als er verwarring ontstaat over de vraag met wie je van doen hebt. Voor wie zich realiseert dat van de 35 miljoen website-namen er bijna 30 miljoen door Amerikaanse semi-overheidsinstaties worden uitgegeven, krijgt het woord ‘neo-kolonialisme’ een geheel nieuwe betekenis.
Gelukkig is daar de merkenregistratie. Iemand die een merk registreert, heeft het alleenrecht op het commerciëel gebruik van die naam in de door hem aangegeven categorieën. Dat omvat dan meteen het opereren met een commerciële website. Helaas zijn er nog vele misbruikers die zich van deze regel niets aantrekken. Zie bijvoorbeeld NameSpace, door XS4All overigens uitmuntend teruggepakt met de protestsite ‘Lamespace.nl’.
Wat staat een webmarketeer, geconfronteerd met dergelijke keuzes, te doen? En wat niet? Vandaag maar een met dat laatste begonnen.
E-don’ts
Je wilt aan de slag op het Net. De naam.com die je op het oog hebt, wordt al door iemand anders gebruikt. En de naam.nl ook. Jammer dan. Andere naam kiezen? Welnee, da’s veel te eenvoudig, en het vereist bovendien creativiteit en dat mag je tegenwoordig van niemand eisen. Maar geen nood, er zijn slimme aanbieders die de oplossing voor Uw probleem op voorraad hebben. Zo lang de voorraad strekt, natuurlijk.
Een belangrijke categorie aanbieders gaat uit van creatief naamgebruik. En dan met name door het gebruik van het TLD als voorzetsel. Een wrede speling van het lot plaatst de meest in aanmerking komende voorzetsels in eilandenrijken die ver van de bewoonde wereld liggen. Cynici noemen het achtergebleven gebieden. Ik noem het aardse paradijzen. Een kleine opsomming:
To: Tonga. Eiland van de onbegrensde mogelijkheden. Relevant in toepassingen als go.to/Edah, come.to/Daddy, fly.to/Hell, en nog vele andere. Is inmiddels in voorzien, come.to en andere zijn in handen van het Nederlandse bedrijf V3 in Den Haag, go.to en hello.to worden door Amerikanen geëxploiteerd. Hello.to, Messages.to en Easy.to behoren aan een Taiwanees, die er de service Easy.to/remember mee exploiteert. Goed voor zo’n 35.000 registraties.
TV: Tuvalu. Net als Tonga een eilandenrijk in de Stille Oceaan waar Internet nog een onbekend begrip is. Voor de komst van de ‘.TV Corporation’ in 1997, was er nog geen enkel domein geregistreerd. Toen arriveerde de Canadees Jason Chapnik, die het grote geld had geroken en de plaatselijke stamhoofden een deal aanbood. Inmiddels zijn enkele duizenden TV-stations er in getuind, inclusief vrijwel ons gehele omroepbestel (zowel publiek als andersdenkend).
Cc: de Kokos-eilanden. Zelfde verhaal als Tuvalu. “Dot-cc works for me!”, juicht de firma eNIC U toe onder de bezielende leiding van Brian Cartmell, die naar eigen zeggen ‘als kind al graag met computers knutselde’.
Nu: Niue (“Rock of Polynesia”). Weer een eiland in de Stille Oceaan, en een Yank met een neus voor snelle zaken. J. William Semich noemt zich administrator van de Internet Users Society – Niue (IUS-N) en vindt een gretig publiek in Engelstalige landen (‘nu’ klinkt als ‘new’), Nederland (scoor.nu is te koop voor Dfl 45.000) en Zweden.
At: Oostenrijk. Land van start.at, begin.at en be.at. Start.at is van V3.
In: India. Haast U, nog relatief onontdekt. Zowel bruikbaar in het Engels als in het Nederlands. Toepassing laat ik over aan de creatieve lezer. Pas 34 registraties!
Am: Armenië. Slechts één toepassing, maar wel een charmante: I.am/John. Is al bedacht door eerdergenoemde Taiwanees, die nu de gelukkige bezitter is van I.am. Wees welkom, registratie is gratis.
Us: Verenigde Staten. Tijd geleden even in de publiciteit geweest, maar sindsdien niet veel over gehoord. Help.us!
De: Duitsland. Vele toepassingen, maar dan wel in Spaans- en Franstalige gebieden. Als hotelketen in Spanje zou ik persoonlijk wel weten wat met ‘Recuerdos.de’ te doen. En voor Lola’s website is ‘Pagina.de/Lola’ in Spanje natuurlijk ideaal. Dat laatste heeft alweer die Taiwanees, die ook Spaans spreekt, trouwens ook al bedacht. De goede man beheerst ook het Mandarijn, maar over de consequenties daarvan durft deze correspondent U niets te berichten.
It: Italië. Een goede derde plaats achter Nederland, met bijna een half miljoen registraties. Drink.it, Eat.it, Use.it, ze zijn nog niet allemaal vergeven, dus haast U, er is geen tijd te verliezen! Ben benieuwd wat de gelukkige bezitter van Forget.it ermee gaat doen.
My: Maleisië. De Maleisische overheid werkt niet welwillend mee. Jammer. Wat te denken van: Visit.my/store, /museum, /park. Drink.my/beer, /lemonade. Eat.my/meals, /beef, /broccoli. Share.my/madness. Save.my/soul. In plaats daarvan mag alleen .com.my, .net.my, etc.
Diversen: .co (Colombia) zou een goed alternatief kunnen vormen voor .com. En wie Unilever een hak wil zetten, kan naar Eritrea gaan om daar Unilev.er te registreren, en als-ie toch bezig is: Coca-co.la in Laos, en Grols.ch in Zwitserland.
E-do’s
Na deze treurige opsomming van electronische randverschijnselen gaat de E-do Award van deze week naar een bedrijf dat wèl goed heeft nagedacht over de problematiek, en dan ook is gekomen met een volwassen oplossing voor een bestaand probleem.
De hoofdprijs in het grote domeinnamen-spel gaat naar de firma Thomson&Thomson, die een dienst biedt die Global Domain Name Registration heet. Voor $78.000 per twee jaar registreert Thomson&Thomson een naam van Uw keuze in alle meer dan 220 Top Level Domains, zodat U zeker weet dat niemand anders diezelfde domeinnaam meer kan gebruiken.
Voor lagere bedragen zijn er kleinere landenpakketten, zoals $8000 (eveneens twee jaar) voor de Top 20 Internet-markten, wat voor velen een aantrekkelijke aanbieding zal vormen.
En voor wie dit allemaal teveel aan de prijs vindt, geldt vanaf eind dit jaar: nieuwe rondes, nieuwe kansen. Want de virtuele neocolonialisten van het ICANN hebben in hun wijsheid zeven nieuwe TLDs aangewezen, die vanaf dan in de markt komen. .Aero voor luchtvaartbedrijven, .Biz voor het midden- en kleinbedrijf, .Coop voor cooperaties (BSE.Coop, MKZ.Coop, varkenspest.coop, haast U en registreer, er ligt geld op straat!), .info (voor iedereen), .museum voor musea en slimme galeriehouders, .name voor U en mij, en .pro voor beroepsbeoefenaren.
De wereld een markt.
En 'a man’s domain is his website'. Maar waar een huis zonder naam heel gewoon is (gelukkig maar, als je sommige namen ziet), kan een website niet zonder. Je naam is je adres. Simpel toch? Luister en huiver.
Een greep uit de afgelopen week. Veronica heeft een nieuwe naam nodig en kiest het onuitsprekelijke Yorin, kennelijk de enige woordachtige vijflettercombinatie die nog beschikbaar was. De smoes: you’re in! Wel, I’m out. Is nog vrij, trouwens. Iets voor BNN?
Niet te vermijden: maxima.nl. ‘Het merk voor de moderne vrouw’. Maxima.nl is kennelijk een uitwerpsel van de domeinbeurs, een van de vele makelaars die een slaatje proberen te slaan uit de verwarring.
En dan de buitendienst van haar aanstaande schoonmoeder, MinBuZa in ambtelijke termen, BuZa voor intimi. De initimi zijn met name de eigen ambtenaren, die dan ook prompt mail sturen naar dorknoper@buza.nl. Schiet U al een ambtenarenmop te binnen? Jammer genoeg is minbuza wel eigendom van Hare Majesteit, maar buza niet. buza is van Mark Buza, de wereldberoemde (nou, ja) saxafonist. Prachtige illustratie van de complete naamsverwarring op het Net is de verwijzing op Buza’s site naar de Duitse firma Buse&Zahlmann (buza.de). Need I say more?
En om nog even dicht bij huis te blijven: de genante affaire rond domeinnamen-cowboy NameSpace, die dacht dat je van chantage een bedrijf kon maken door 45.000 domeinnamen te registreren om vervolgens de betrokken naamgenoten een poot uit te draaien.
De meest hilarische affaire is de Californiër die zo ongelooflijk de balen had van de slechte plaatselijke telefoonservice dat hij BellSouthreallysucks.com registreerde. BellSouthsucks was namelijk al van BellSouth. Waarom? Vult U zelf maar in. BellSouth pikte het niet, spande een rechtzaak aan, kreeg ook deze naam en onze vriend sloeg keihard terug met BellSouthshouldspendmoreoncustomerservicethanonlawyers.com. Humor!
Back to virtual reality. Het begint al met een kunstmatig onderscheid. Enerzijds zijn er de zes zgn. ‘generieke TLD’s’, waarvan .com de bekendste is ('com' voor ‘commercial’, 'org' voor non-profit organisatie; 'net' voor een Internet-aanbieder etc.), en dan heb je de landen-TLD’s zoals .nl en .de. Zo’n generieke TLD word je geacht alleen als Amerikaan te willen hebben, want daar en daar alleen worden ze geregistreerd. En de landen-TLD’s zijn natuurlijk per land geregeld. Het Web ook, dan? Precies. E-do’s doet U een voorspelling: de landen-TLD’s gaan dezelfde weg als de ovale platen achterop auto’s.
Een paar getallen, voor wie zich afvraagt hoe groot het probleem eigenlijk is. Het Groot Woordenboek der Nederlandse taal kent rond 100.000 lemmata. Het telefoonboek kent 50.000 achternamen. Voor het gemak kunnen we aannemen dat deze getallen in de Engelse taal vergelijkbaar zijn. Op dit moment staan er ruim 22 miljoen .com-namen geregistreerd, ruim 4 miljoen .net-namen, 2,7 miljoen .org. Nederland staat van de landen-TLD’s op een tweede plaats met zo’n 600.000, na Groot-Brittannië met zo’n 2,5 miljoen. Hier wordt maar één woord gespeld: congestie.
Voor commerciële sites, ofwel bedrijven, komt daar nog een dimensie bij. Bedrijven opereren vaak in meer dan één land, hebben grotere belangen, grotere budgetten, en in de regel ook meer ellende te verwachten als er verwarring ontstaat over de vraag met wie je van doen hebt. Voor wie zich realiseert dat van de 35 miljoen website-namen er bijna 30 miljoen door Amerikaanse semi-overheidsinstaties worden uitgegeven, krijgt het woord ‘neo-kolonialisme’ een geheel nieuwe betekenis.
Gelukkig is daar de merkenregistratie. Iemand die een merk registreert, heeft het alleenrecht op het commerciëel gebruik van die naam in de door hem aangegeven categorieën. Dat omvat dan meteen het opereren met een commerciële website. Helaas zijn er nog vele misbruikers die zich van deze regel niets aantrekken. Zie bijvoorbeeld NameSpace, door XS4All overigens uitmuntend teruggepakt met de protestsite ‘Lamespace.nl’.
Wat staat een webmarketeer, geconfronteerd met dergelijke keuzes, te doen? En wat niet? Vandaag maar een met dat laatste begonnen.
E-don’ts
Je wilt aan de slag op het Net. De naam.com die je op het oog hebt, wordt al door iemand anders gebruikt. En de naam.nl ook. Jammer dan. Andere naam kiezen? Welnee, da’s veel te eenvoudig, en het vereist bovendien creativiteit en dat mag je tegenwoordig van niemand eisen. Maar geen nood, er zijn slimme aanbieders die de oplossing voor Uw probleem op voorraad hebben. Zo lang de voorraad strekt, natuurlijk.
Een belangrijke categorie aanbieders gaat uit van creatief naamgebruik. En dan met name door het gebruik van het TLD als voorzetsel. Een wrede speling van het lot plaatst de meest in aanmerking komende voorzetsels in eilandenrijken die ver van de bewoonde wereld liggen. Cynici noemen het achtergebleven gebieden. Ik noem het aardse paradijzen. Een kleine opsomming:
To: Tonga. Eiland van de onbegrensde mogelijkheden. Relevant in toepassingen als go.to/Edah, come.to/Daddy, fly.to/Hell, en nog vele andere. Is inmiddels in voorzien, come.to en andere zijn in handen van het Nederlandse bedrijf V3 in Den Haag, go.to en hello.to worden door Amerikanen geëxploiteerd. Hello.to, Messages.to en Easy.to behoren aan een Taiwanees, die er de service Easy.to/remember mee exploiteert. Goed voor zo’n 35.000 registraties.
TV: Tuvalu. Net als Tonga een eilandenrijk in de Stille Oceaan waar Internet nog een onbekend begrip is. Voor de komst van de ‘.TV Corporation’ in 1997, was er nog geen enkel domein geregistreerd. Toen arriveerde de Canadees Jason Chapnik, die het grote geld had geroken en de plaatselijke stamhoofden een deal aanbood. Inmiddels zijn enkele duizenden TV-stations er in getuind, inclusief vrijwel ons gehele omroepbestel (zowel publiek als andersdenkend).
Cc: de Kokos-eilanden. Zelfde verhaal als Tuvalu. “Dot-cc works for me!”, juicht de firma eNIC U toe onder de bezielende leiding van Brian Cartmell, die naar eigen zeggen ‘als kind al graag met computers knutselde’.
Nu: Niue (“Rock of Polynesia”). Weer een eiland in de Stille Oceaan, en een Yank met een neus voor snelle zaken. J. William Semich noemt zich administrator van de Internet Users Society – Niue (IUS-N) en vindt een gretig publiek in Engelstalige landen (‘nu’ klinkt als ‘new’), Nederland (scoor.nu is te koop voor Dfl 45.000) en Zweden.
At: Oostenrijk. Land van start.at, begin.at en be.at. Start.at is van V3.
In: India. Haast U, nog relatief onontdekt. Zowel bruikbaar in het Engels als in het Nederlands. Toepassing laat ik over aan de creatieve lezer. Pas 34 registraties!
Am: Armenië. Slechts één toepassing, maar wel een charmante: I.am/John. Is al bedacht door eerdergenoemde Taiwanees, die nu de gelukkige bezitter is van I.am. Wees welkom, registratie is gratis.
Us: Verenigde Staten. Tijd geleden even in de publiciteit geweest, maar sindsdien niet veel over gehoord. Help.us!
De: Duitsland. Vele toepassingen, maar dan wel in Spaans- en Franstalige gebieden. Als hotelketen in Spanje zou ik persoonlijk wel weten wat met ‘Recuerdos.de’ te doen. En voor Lola’s website is ‘Pagina.de/Lola’ in Spanje natuurlijk ideaal. Dat laatste heeft alweer die Taiwanees, die ook Spaans spreekt, trouwens ook al bedacht. De goede man beheerst ook het Mandarijn, maar over de consequenties daarvan durft deze correspondent U niets te berichten.
It: Italië. Een goede derde plaats achter Nederland, met bijna een half miljoen registraties. Drink.it, Eat.it, Use.it, ze zijn nog niet allemaal vergeven, dus haast U, er is geen tijd te verliezen! Ben benieuwd wat de gelukkige bezitter van Forget.it ermee gaat doen.
My: Maleisië. De Maleisische overheid werkt niet welwillend mee. Jammer. Wat te denken van: Visit.my/store, /museum, /park. Drink.my/beer, /lemonade. Eat.my/meals, /beef, /broccoli. Share.my/madness. Save.my/soul. In plaats daarvan mag alleen .com.my, .net.my, etc.
Diversen: .co (Colombia) zou een goed alternatief kunnen vormen voor .com. En wie Unilever een hak wil zetten, kan naar Eritrea gaan om daar Unilev.er te registreren, en als-ie toch bezig is: Coca-co.la in Laos, en Grols.ch in Zwitserland.
E-do’s
Na deze treurige opsomming van electronische randverschijnselen gaat de E-do Award van deze week naar een bedrijf dat wèl goed heeft nagedacht over de problematiek, en dan ook is gekomen met een volwassen oplossing voor een bestaand probleem.
De hoofdprijs in het grote domeinnamen-spel gaat naar de firma Thomson&Thomson, die een dienst biedt die Global Domain Name Registration heet. Voor $78.000 per twee jaar registreert Thomson&Thomson een naam van Uw keuze in alle meer dan 220 Top Level Domains, zodat U zeker weet dat niemand anders diezelfde domeinnaam meer kan gebruiken.
Voor lagere bedragen zijn er kleinere landenpakketten, zoals $8000 (eveneens twee jaar) voor de Top 20 Internet-markten, wat voor velen een aantrekkelijke aanbieding zal vormen.
En voor wie dit allemaal teveel aan de prijs vindt, geldt vanaf eind dit jaar: nieuwe rondes, nieuwe kansen. Want de virtuele neocolonialisten van het ICANN hebben in hun wijsheid zeven nieuwe TLDs aangewezen, die vanaf dan in de markt komen. .Aero voor luchtvaartbedrijven, .Biz voor het midden- en kleinbedrijf, .Coop voor cooperaties (BSE.Coop, MKZ.Coop, varkenspest.coop, haast U en registreer, er ligt geld op straat!), .info (voor iedereen), .museum voor musea en slimme galeriehouders, .name voor U en mij, en .pro voor beroepsbeoefenaren.
De wereld een markt.
posted by Jos. at Sunday, March 25, 2001
